Jak zarejestrować psa w LOF? Aby zarejestrować swoje zwierzę w L.O.F., musisz zapoznać się z artykułem 5 dekretu nr 74-195 z 26 lutego 1974 r., który wskazuje kroki i procedury walidacji rejestracji: Rejestracja jako inicjał dla twojego psa, jeśli jego rodzice nie są LOF. Może bardzo dobrze dostosować się do standardów swojej rasy. Test Psa Terapeutycznego Test TDI( Therapy Dog International ) Ustalony według zasad programu AKC – Canin Good Citizen – Amerykańskiego Związku Kynologicznego – Pies Dobrym Mieszkańcem Próba 1: Akceptowanie życzliwej osoby obcej. Test pokazuje, że pies pozwala życzliwej acz obcej osobie zbliżyć się i rozmawiać z przewodnikiem w naturalnych, codziennych sytuacjach. Oceniający (sędzia) i przewodnik psa podają sobie dłonie i wymieniają uprzejmości. Pies nie może pokazywać po sobie oznak nieśmiałości, nie może zmienić pozycji ani próbować podejść do sędziego. Pies powinien być oceniany w otoczeniu wyposażenia medycznego ( takiego jak: wózki inwalidzkie, kule, laski, chodziki i inny, z którym można się zetknąć na co dzień) by ocenić reakcje psa na popularny sprzęt medyczny. Na polecenie sędziego ta część ćwiczenia może być powtórzona w testach: 2, 3, 5 i 9. Próba 2: grzeczne siedzenie podczas pieszczot. Test pokazuje czy pies pozwala aby obca osoba przyjaźnie nastawiona do psa mogła go dotykać w sytuacji, gdy ten znajduje się poza domem ze swoim opiekunem. Pies siedzi obok opiekuna, sędzia podchodzi do psa, dotyka głowy psa i całego ciała. Pies powinien spokojnie akceptować głaskanie. Nie może okazywać strachu ani zniecierpliwienia. Próba 3: wystawianie się i pielęgnacja. Ten praktyczny test demonstruje akceptacje psa na zabiegi pielęgnacyjne oraz oglądanie psa i to czy pies pozwoli na ich wykonywanie obcemu, takiemu jak weterynarz, fryzjer czy znajomy przewodnika. Demonstruje również troskę i poczucie odpowiedzialności przewodnika. Sędzia ogląda psa, czesze go grzebieniem i szczotką, delikatnie ogląda uszy i obie przednie łapy. Próba 4: wyjście na zewnątrz. ( spacerowanie na luźnej smyczy). Test pokazuje czy przewodnik ma kontrolę nad psem. Pies może iść po dowolnej stronie przewodnika, zależnie od preferencji przewodnika. Trzeba zrobić skręt w lewo, w prawo i zwrot pod kątem 180 stopni, w trakcie marszu zatrzymać się jeden raz i na koniec marszu również zatrzymać się. Pies nie musi iść idealnie przy nodze i nie musi siadać, gdy przewodnik się zatrzyma. Próba 5: spacerowanie w tłumie. Test pokazuje, ze pies potrafi poruszać się w tłoku, wśród pieszych i być pod kontrolą przewodnika. Przewodnik z psem chodzą i mijają kilka osób (minimum 3). Pies ma prawo wykazać zainteresowanie, ale nie może pokazywać zbytniego entuzjazmu, nieśmiałości czy nieprzyjaźni. Przewodnik może mówić do psa by ten czuł się bardziej odważny, albo nagradzać psa podczas ćwiczenia. Pies nie może iść na napiętej smyczy. Próba 6: siadanie i warowanie na komendę/pozostawianie na miejscu. Test pokazuje, że pies przeszedł szkolenie, reaguje na polecenia przewodnika, na komendę siedzi, waruje i zatrzymuje się (siad lub waruj – w zależności od preferencji przewodnika). Przewodnik musi dać psu czas na wykonanie polecenia i może powtórzyć komendę „waruj” lub „siad”. Przewodnik może zostać poproszony przez sędziego do oddalenia się od psa na odległość 6 metrów. Pies musi pozostać na miejscu, ale może zmienić pozycje. Próba 7: przychodzenie na zawołanie. Test pokazuje, że pies potrafi przychodzić do przewodnika, gdy ten go woła. Przewodnik odchodzi 3 m od psa., Odwraca się do psa twarzą i woła go. Przewodnik może stosować zachęty by zmobilizować psa do wykonania polecenia. Do pozostawienia psa w oddaleniu może użyć jednej z komend „ zostań” lub „ czekaj”, albo po prostu odejść od psa bez dawania psu instrukcji, gdy sędzia w tym czasie delikatnie psa rozprasza (np. pieszczotami). Próba 8: reagowanie na inne psy. Test pokazuje, że pies potrafi spokojnie zachować się pomiędzy innymi psami. 2 przewodników z psami zbliżają się do siebie z naprzeciwka z odległości 10 metrów, zatrzymują się, ściskają dłonie i wymieniają uprzejmości, po czym odchodzą na 5 metrów. Psy nie mogą wykazać nic poza zwykłym wzajemnym zainteresowaniem. Próba 9: Reakcja psa na zakłócenia jego spokoju. Test pokazuj, że pies potrafi zawsze zachować się śmiało, gdy spotka się z sytuacjami, w których zakłócony zostaje jego spokój, takimi jak upadająca duża książka, biegnący z naprzeciwka człowiek. Pies może pokazywać zwykłe zainteresowanie, ale nie może panikować, próbować ucieczki, reagować agresywnie albo szczekać. Próba 10: Akceptowanie chwilowej nieobecności przewodnika. Test pokazuj, że można psa zostawić z osobą, której się ufa, jeśli zachodzi taka potrzeba, pies zaakceptuje to i będzie zachowywał się grzecznie. Sędzia może psa zachęcić mówiąc coś takiego jak „ czy mogę obejrzeć twojego psa?” I bierze smycz. Przewodnik znika z oczu psa na 3 minuty. Pies nie musi pozostać w tej samej pozycji, ale nie może szczekać, wyć ani pokazywać nic mocniejszego poza zwykłym poruszeniem albo niepokojem. Próba 11:powiedz cześć. Sędziowie certyfikujący wg regulaminu TDI sprawdzają predyspozycje każdego psa do odwiedzania osób i tego czy pies jest gotowy zawsze akceptować pieszczoty (np. małe psy mogą być sadzane na kolanach, średnie i duże mogą siedzieć obok krzesła albo stać blisko pacjenta by można je było łatwo dosięgnąć). Próba 12 : ZOSTAW TO: przewodnik z psem na luźnej smyczy przechodzą obok leżącego na ziemi jedzenia (1 m od psa) i na komendę pies musi zignorować jedzenia. (Proszę zapamiętać: TDI nie akceptuje częstowania psów jedzeniem podczas wizyt psów terapeutycznych). Próba 13 : AKLIMATYZACJA Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ: test demonstruje pewność siebie psa, gdy zetknie się on z ludźmi idącymi niepewnym krokiem, szurającymi nogami, ciężko oddychającymi, kaszlającymi, charczącymi lub innymi zjawiskami mogącymi wystąpić na co dzień. Testowane psy mogą być w obrożach parcianych lub w szorkach. Treningowe obroże, treningowe szorki, kolczatki czy inny sprzęt korygujący w sposób mechaniczny zachowanie psa są zabronione podczas wykonywania testów czy wizyt terapeutycznych. Dodatkowym wymogiem do uzyskania Cetryfikatu Psa Terapeutycznego jest : – napisania konspektu zajęć z psem dla dzieci i przeprowadzenie jego w obecności osoby uprawionej do prowadzenia zajęć. Potwierdzeniem przeprowadzonych zajęć jest Karta Ewaluacyjna uzupełniona przez osoby obserwujące zajęcia . Punktacja : Za każdy z 13 punktów można uzyskać po 10 pkt 13x 10 130 pkt Współpraca z przewodnikiem 15 pkt 15 pkt Konspekt (konieczny ) 15 pkt 15 pkt Razem : ——————— 160 pkt Test uważa się za zaliczony po uzyskaniu minimum 100 pkt Zasady ogólne egzaminowania psów w ST Do egzaminu mogą podchodzić tylko psy, których właściciele są członkami Stowarzyszenia Terranova. Pies przystępujący do egzaminu musi mieć ukończone 6 miesięcy. Komisja Kwalifikacyjna : Komisja składa się z trzech osób, będących członkami Stowarzyszenia Terranova – instruktora dogoterapii ( posiadającego świadectwo ukończenia Kursu Kwalifikacyjnego w kierunku Dogoterapii, zatwierdzonego przez Ministerstwo Edukacji). – Członka Zarządu Stowarzyszenia Terranova, bądź osobę wyznaczoną przez Zarząd nie będącą jego członkiem. – Członka Stowarzyszenia Terranova. Decyzję o nadaniu certyfikatu podejmuje instruktor dogoterapii będący przewodniczącym komisji. W skład komisji kwalifikacyjnej nie może wchodzić przewodnik, ani właściciel psa testowanego. Wyniki testu są wpisywane do Karty Egzaminacyjnej, którą później podpisuje Przewodniczący Komisji. Po przeprowadzonym egzaminie komisja sporządza protokół, który następnie przekazuje do Zarządu Stowarzyszenia Terranova. Certyfikat otrzymują psy po dostarczeniu przez przewodnika konspektu z zajęć i karty ewaluacyjnej z oceną prowadzonych zajęć. Czas między pozytywnym zaliczeniem testów a przesłaniem konspektu nie może być dłuższy niż 6 miesięcy. 4. Przed przystąpieniem do egzaminu właściciel psa ma obowiązek dostarczyć świadectwo zdrowia psa oraz potwierdzenie zawarcia ubezpieczenia OC. 5. Przed przystąpieniem do egzaminu właściciel psa ma obowiązek wnieść opłatę egzaminacyjną. Dodatkowe uwagi dotyczące oceny psów : – Psy podlegają ocenie w trakcie całego trwania egzaminu, również między poszczególnymi testami. Niedopuszczalne jest używanie przemocy przez przewodnika wobec psa. Przewodnikowi zostaje zwrócona uwaga, a po powtórzeniu takiego zachowania zostaje odsunięty od egzaminu. – Wszelkie przejawy agresji, wyraźnej dominacji psów powodują dyskwalifikację psa. – Przewodnik może w trakcie ćwiczenia powtórzyć polecenie trzykrotnie. A w czasie gdy pies je wykonuje potwierdzić prawidłowość wykonania. Wskazany jest dobry kontakt przewodnika z psem. Dodatkowe powtarzanie komend ( powyżej 3) wiąże się z odejmowaniem punktów- 3 . Dodatkowe punkty karne : – szczekanie podczas wykonywania zadań – 3 punkty za każde zadanie – chwytanie za rękę przewodnika lub osoby testującej – 3 punkty za każde zadanie. Po zaliczeniu przez psa wszystkich zadań, komisja egzaminacyjna dokonuje oceny ogólnej testowanego psa ze zwróceniem uwagi na kierunek jego użytkowości ( praca o charakterze edukacyjno- profilaktycznym z dziećmi w wieku przedszkolnym, praca o charakterze edukacyjno- profilaktycznym z dziećmi w wieku szkolnym, praca terapeutyczna). Komisja wpisuje do karty egzaminacyjnej wyniki testu i ocenę psa. Przewodnik potwierdza podpisem zapoznanie się z oceną i zaleceniami komisji dotyczącej póżniejszej pracy psa. W rzeczywistości emocjonalne wsparcie zwierząt nie są wymagane odbyć specjalne szkolenie (w przeciwieństwie do zwierząt terapeutycznych lub towarzyszących). Jeśli jednak planujesz zabrać zwierzę wsparcia emocjonalnego na przykład samolotem, musisz zapewnić, że możesz utrzymać je pod kontrolą. Powiązane: 300 Unikalne imiona dla
REGULAMIN HODOWLI PSÓW RASOWYCH w STOWARZYSZENIU „CANIS e CATUS” ogólne § 1 Regulamin Hodowli Psów Rasowych wprowadza się na podstawie §24 pkt. 8 Statutu Stowarzyszenia Miłośników i Hodowców Psów i Kotów Rasowych, zwanego dalej Stowarzyszeniem. § 2 Hodowla psów rasowych prowadzona przez członków Stowarzyszenia jest hodowlą amatorską. § 3 Celem hodowli jest doskonalenie poszczególnych ras psów pod względem cech fizycznych, psychicznych i u żytkowych z uwzględnieniem podstaw naukowych. § 4 Hodowlę psów rasowych w „Canis e Catus” ukierunkowuje Zarząd Stowarzyszenia poprzez powoływaną przez siebie Komisję Hodowlaną. Zarząd Główny powołuje Komisję Hodowlaną (składającą się z 2-5 członków), która poprzez stały monitoring w zakresie hodowli psów rasowych pełni funkcję opiniodawczą i doradczą. § 5 Hodowcą jest członek Stowarzyszenia, prowadzący hodowlę na terenie RP, zgodnie z przepisami niniejszego Regulaminu, posiadający jedną lub więcej suk hodowlanych oraz zatwierdzony przydomek hodowlany. Wraz z zatwierdzeniem przydomka hodowlanego, Zarząd Główny nadaje nr hodowli (ZKH – Związkowa Księga Hodowli). Członkowie Stowarzyszenia mogą posiadać psy na zasadzie współwłasności. Miłośnikiem jest członek Stowarzyszenia sympatyzujący się z jego ideami i/lub posiadającego psa bez praw hodowlanych/kastrata. § 6 Nadzór nad przestrzeganiem Regulaminu Hodowli Psów Rasowych należy do Zarządu – za pośrednictwem Komisji Hodowlanej. Zarząd Główny w przypadku pojawienia się sygnałów o nieprzestrzeganiu obowiązujących przepisów przez któregokolwiek z członków Stowarzyszenia ma obowiązek przeprowadzania kontroli w zakresie hodowli psów rasowych oraz przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego. Po przeprowadzeniu niezbędnych czynności sporządzony zostaje protokół z przeprowadzonych czynności. KARY I NAGRODY zwyczajnemu, za aktywną pracę na rzecz Stowarzyszenia, osiągnięcia hodowlane lub pracę dla dobra zwierząt bezdomnych, Zarząd Główny może przyznać nagrody w postaci a) pochwały na forum Stowarzyszenia, b) dyplomu, c) pucharu, d)nagrody rzeczowej. zwyczajnemu za naruszanie postanowień regulaminu i etyki, działanie na szkodę Stowarzyszenia, mogą być wymierzane kary w postaci: a) upomnienia, b) nagany na forum Stowarzyszenia, c) zawieszenia w prawach członka na okres od 6 mies. do 2 lat, d) natychmiastowego pozbawienia członkostwa i wydalenia ze Stowarzyszenia. § 7 Za psa rasowego w Canis e Catus uznaje się dorosłego psa lub sukę posiadające udokumentowane pochodzenie (min. 3 pokolenia wstecz) oraz te, które nie muszą posiadać udokumentowanego pochodzenia, ale ich wygląd wykazuje wszystkie cechy określonej rasy, co zostało stwierdzone podczas przeglądu kwalifikacyjnego. Do Księgi Początkowej (KP) mogą być wpisane wszystkie psy lub suki, których fenotyp odpowiada wzorcowi rasy uznanemu przez FCI – na pisemny wniosek właściciela lub hodowcy, będącego członkiem Stowarzyszenia. Osobniki takie zapoczątkowują własne drzewo genealogiczne. W momencie gdy będą udokumentowane 3 pokolenia wstecz, potomstwo może uzyskać rodowód. Szczenięta, których rodzice posiadają cechy tej samej rasy, są automatycznie uznawane za przedstawicieli rasy tej samej co rodzice. Za jakość szczeniąt w danej hodowli w pełni odpowiada hodowca. § 8 Hodowca jest zobowiązany do zachipowania wszystkich swoich zwierząt hodowlanych (stado podstawowe) w trybie natychmiastowym przed przeglądem kwalifikacyjnym, w celu weryfikacji oraz w celu uzupełnienia dokumentacji hodowli. II. Przydomki hodowlane § 9 Członek Związku, rozpoczynający prowadzenie hodowli jest zobowiązany wystąpić o zatwierdzenie przez Zarząd przydomka hodowlanego. Przydomek zgłasza się na formularzu dostępnym w siedzibie Stowarzyszenia. Członek Stowarzyszenia występując o rejestrację przydomka ma obowiązek zarejestrować go za pośrednictwem biura Zarządu Canis e Catus. Zarząd ma prawo odmówić zarejestrowania przydomka, podając hodowcy przyczynę. Przydomek otrzymują wszystkie szczenięta pochodzące z danej hodowli, bez względu na rasę. Brak zarejestrowanego przydomka uniemożliwia rejestrację hodowli w Canis e Catus. Przydomek hodowlany służy identyfikacji hodowli. Hodowca ma prawo do posługiwania się własnym przydomkiem np. w celach reklamowych. §10 Przydomek hodowlany zarejestrowany przez Zarząd jest chroniony. Po zatwierdzeniu przydomek może być zmieniony w wyjątkowych sytuacjach, na pisemną prośbę. Przydomek hodowlany może zostać przekazany nowemu właścicielowi na zasadzie dziedziczenia lub przez zawarcie stosownej umowy. O fakcie tym należy powiadomić Zarząd Stowarzyszenia w terminie 14 dni od zaistnienia zdarzenia. W przypadku, gdy hodowca hoduje zarówno psy jak i koty – przydomek hodowlany jest ten sam – przypisany do hodowcy. W szczególnych przypadkach, na wniosek hodowcy, hodowle mogą mieć różne przydomki. Przydomek hodowlany zarejestrowany w Stowarzyszeniu po wyrejestrowaniu hodowli nie może być powtórnie użyty przez inną osobę. Członek Stowarzyszenia nie może zarejestrować hodowli o takim samym przydomku w innej organizacji. Zwierzęta zarejestrowane w Canis e Catus nie mogą być jednocześnie zarejestrowane w innej organizacji. Wszystkim szczeniętom urodzonym w jednym miocie nadaje się imiona zaczynające się na tę samą literę. Hodowca nie musi przestrzegać kolejności alfabetycznej przy nadawaniu imion dla szczeniąt z kolejnych miotów. III Kwalifikacje hodowlane Przegląd kwalifikacyjny hodowli przeprowadzany jest przez lekarza weterynarii wraz z osobami wyznaczonymi przez Zarząd. Przegląd kwalifikacyjny hodowli obejmuje przegląd stada podstawowego oraz przegląd warunków hodowli i przetrzymywania zwierząt. Koszt przeprowadzenia przeglądu kwalifikacyjnego ponosi hodowca. W przypadku, gdy hodowca nie przejdzie pozytywnie przeglądu kwalifikacyjnego (nie spełni podstawowych warunków i wymogów) jest zobowiązany do pokrycia kosztów w wysokości 200zł (dwieście złotych) plus koszty dojazdu. § 11 Suka hodowlana Suką hodowlaną jest suka zarejestrowana w Stowarzyszeniu oraz wpisana do Księgi Hodowli (ZKH). Do hodowli dopuszcza się wyłącznie sukę, która przeszła pozytywnie przegląd kwalifikacyjny. Suka nabywa uprawnienia hodowlane w momencie pozytywnego zaliczenia takiego przeglądu, co zostaje odnotowane w dokumentacji. § 12 Suką hodowlaną jest suka, która: a) ukończyła 12 miesięcy, b) uzyskała po ukończeniu 12 miesięcy, ocenę pozytywną na przeglądzie kwalifikacyjnym oraz została zachipowana (nr chip wpisany do karty Hodowli). § 13 Komisja Hodowlana może wnioskować do Zarządu o zawieszenie uprawnień hodowlanych suki na okres nie krótszy niż 12 miesięcy w przypadku nie stosowania się hodowcy do wymagań zawartych w niniejszym Regulaminie. Suka traci uprawnienia hodowlane z dniem 31 grudnia roku, w którym ukończyła 8 lat. Komisja Hodowlana, na wniosek hodowcy, może zezwolić na dalsze używanie do hodowli suki, która ukończyła 8 lat, pod warunkiem, że jest ona w bardzo dobrej kondycji. Zabrania się właścicielowi suki hodowlanej krycia jej psem bez uprawnień reproduktora. § 14 Pies reproduktor Reproduktorem jest pies zarejestrowany w Stowarzyszeniu oraz wpisany do Księgi Hodowli (ZKH). Do hodowli dopuszcza się wyłącznie psa, który przeszedł pozytywnie przegląd kwalifikacyjny. Pies nabywa uprawnienia hodowlane w momencie uzyskania oceny co najmniej bardzo dobrej z takiego przeglądu. § 15 Reproduktorem, jest pies który: a) ukończył 12 miesięcy, b) uzyskał po ukończeniu 12 miesięcy, ocenę co najmniej bardzo dobrą na przeglądzie kwalifikacyjnym oraz został zachipowany (nr chip wpisany do księgi Hodowli). § 16 Komisja Hodowlana może wnioskować do Zarządu o zawieszenie uprawnień hodowlanych reproduktora na okres nie krótszy niż 12 miesięcy w przypadku nie stosowania się właściciela do wymagań zawartych w niniejszym Regulaminie. Dla reproduktorów nie ustala się górnej granicy wieku hodowlanego, ani limitu kryć. Uznanie uprawnień reproduktora z innej organizacji kynologicznej jest możliwe tylko i wyłącznie, jeżeli uprawnienia te są równoważne z wymaganiami określonymi w § 15. Hodowca zobowiązany jest dostarczyć kopię dokumentów potwierdzających pochodzenie i uprawnienia reproduktora z innej organizacji. Każdy przypadek jest rozpatrywany indywidualnie. i obowiązki hodowcy § 17 Hodowca ma prawo do: a) uzyskania porad i wszelkich informacji, b) wyboru reproduktora, c) odchowania wszystkich urodzonych szczeniąt, d) zastrzeżenia, że sprzedawane szczenię jest niehodowlane; zapis ten musi znaleźć się w metryce. Hodowca ma obowiązek: a) otoczyć opieką posiadane psy, zapewnić im higieniczne warunki utrzymania i należytą pielęgnację, zapewnić odpowiednią ilość właściwej jakości pożywienia, chronić przed przypadkowym kryciem, stosować obowiązkowe i profilaktyczne szczepienia ochronne, a w razie konieczności zapewnić stałą opiekę weterynaryjną, b) upewnić się czy pies, którym zamierza kryć sukę, jest reproduktorem, c) ograniczyć krycia suki do 3 w przeciągu 2 lat kalendarzowych dając jej możliwość regeneracji po poprzednich ciążach, d) przed kryciem suki ustalić z właścicielem reproduktora warunki rozliczenia za krycie oraz podpisać z nim „Kartę krycia” oraz zgodnie z ustaleniami uregulować zobowiązania wobec właściciela reproduktora według zawartej pisemnej umowy (Karty krycia), e) najpóźniej 28 dni po urodzeniu szczeniąt zgłosić każdy pełny miot do Biura Zarządu z wykorzystaniem „Karty miotu”. Używając reproduktora spoza Stowarzyszenia należy dołączyć potwierdzoną za zgodność z oryginałem kopię rodowodu reproduktora oraz ewentualnie inne dodatkowe dokumenty potwierdzające nabycie uprawnień reproduktora, f) szczenięta zgłoszone po 28 dniu od urodzenia przechodzą dodatkowy przegląd kwalifikacyjny, a koszt metryki wzrasta o 50zł. g) opłacać składkę członkowską oraz inne należności wynikające z obowiązującej w Stowarzyszeniu tabeli opłat. § 18 Warunki hodowli Hodowca zobowiązuje się do bezwzględnego przetrzymywania suk ciężarnych, suk karmiących oraz szczeniąt w ogrzewanych pomieszczeniach, z dostępem do światła dziennego, wody pitnej, odpowiedniej jakości pożywienia. Hodowca zobowiązuje się do bezwzględnego utrzymywania zwierząt i ich stanowisk w czystości. Hodowla powinna być prowadzona w oparciu o wiedzę genetyczną, przy zachowaniu odpowiednich warunków zapewniających zapobieganie chorobom. Psom należy stworzyć należyte warunki bytowania. Psy, w szczególności ras małych i krótkowłosych należy przetrzymywać w pomieszczeniach osłoniętych od warunków atmosferycznych, z dostępem do światła dziennego, wody pitnej, odpowiedniej jakości pożywienia. Psy większych ras, posiadające podszerstek, chroniący przed zimnem, mogą przebywać w kojcach, zadaszonych, nie krępujących swobodnego poruszania się, uniemożliwiających samodzielne wydostanie się psa na zewnątrz, bez kontroli hodowcy. W okresie zimy psy bezwzględnie powinny posiadać ocieplaną budę, w której będą mogły schronić się przed mrozem. § 19 Przegląd kontrolny Zarząd, lub wyznaczone przez niego osoby, mają prawo do przeprowadzenia niezapowiedzianych kontroli w danej hodowli w celu weryfikacji ilości sztuk stada podstawowego oraz warunków w jakich przetrzymywane są zwierzęta. Kontrola w hodowlach powyżej 10 sztuk stada podstawowego przeprowadzana będzie raz na 3 miesiące. Hodowle posiadające 10 lub mniej sztuk stada podstawowego kontrolowane będą raz na 6 miesięcy. Z każdej kontroli sporządzony zostanie protokół, który zostanie dołączony do dokumentacji hodowli. W przypadku negatywnej oceny z kontroli hodowla może zostać zawieszona lub wykluczona ze Stowarzyszenia. Również odmowa przez Hodowcę okazania warunków bytowych zwierząt może skutkować zawieszeniem jego członkostwa na czas nieokreślony. Każdorazowo w takim przypadku ostateczną decyzję podejmuje Zarząd. V. Ekwiwalent za krycie § 20 Przed dokonaniem krycia, właściciel suki i właściciel reproduktora powinni ustalić warunki rozliczenia należności za krycie, sprawy sporne reguluje Kodeks Cywilny, Stowarzyszenie może pełnić rolę mediatora. VI. Dokumentacja hodowlana Każdy hodowca zobowiązany jest do prowadzenia dokumentacji swojej hodowli. Dokumentacja ta jest udostępniana, do wglądu komisji, podczas przeglądów kontrolnych. § 21 Poprawnie wypełniona Karta krycia i Karta miotu są podstawą do wystawienia metryk, które wydaje Zarząd. Kartę krycia sporządza się w 3 jednobrzmiących egzemplarzach, po jednej dla właściciela reproduktora, suki hodowlanej oraz do dokumentacji hodowlanej Stowarzyszenia. Krata Krycia i Karta miotu muszą być własnoręcznie podpisane. Błędnie wypełniona lub niekompletna dokumentacja jest powodem do wstrzymania lub odmowy wydania metryk/rodowodów. § 22 Metrykę urodzenia wypisuje Sekretarz na druku wydanym przez Związek. Są one pisemnym potwierdzeniem czystości rasy. Hodowca własnoręcznym podpisem, z użyciem pieczątki hodowli zaświadcza oraz potwierdza, iż dane zawarte w metryce są zgodne ze stanem faktycznym, a rodzice sprzedawanego szczeniaka posiadają cechy tej samej rasy, tym samym biorąc na siebie całą odpowiedzialność w przypadku jakichkolwiek nieścisłości. Pełną odpowiedzialność za jakość szczeniąt ponosi hodowca. Hodowca zobowiązany jest do poinformowania przyszłego właściciela o jakichkolwiek wadach stwierdzonych podczas rutynowego badania weterynaryjnego. Przeglądu kwalifikacyjnego miotu dokonuje osoba uprawniona przez Zarząd do przeprowadzania przeglądów hodowlanych lub wyznaczony lekarz weterynarii. Wydawane przez Canis e Catus metryki nie umożliwiają uzyskania rodowodu w innych Związkach i Stowarzyszeniach oraz nie umożliwiają wystawiania psów na wystawach innych organizacji kynologicznych. Zaleca się hodowcy przekazywanie szczeniąt nabywcom bezpośrednio z hodowli oraz informowanie ich o ewentualnych wadach szczeniąt (adnotacja w metryce). ma obowiązek przekazania szczeniaka tylko i wyłącznie z metryką , rodowodem tym samym zabrania się umieszczania ogłoszeń miotów nie zgłoszonych. § 23 Rodowód na podstawie pisemnego wniosku właściciela o wpisanie do Księgi Rodowodowej ma prawo otrzymać pies/suka: a) posiadający rodowód innego związku kynologicznego FCI, b) posiadający udokumentowane pochodzenie (minimum 3 pokolenia wstecz) w Canis e Catus. § 24 Zmiana właściciela psa/suki musi być zgłoszona w Biurze Zarządu celem odnotowania w ZKH, na podstawie pisemnego zrzeczenia poprzedniego właściciela. VII. Postanowienia końcowe § 25 Do podejmowania decyzji hodowlanych upoważniony jest Zarząd. W przypadku stwierdzenia rażących nadużyć zawartych w §17, oraz § 18, może zostać nałożona na hodowcę kara lub wykluczenie ze Związku. W takich przypadkach ostateczne decyzje podejmuje Zarząd. W wyjątkowych przypadkach, uzasadnionych dobrem hodowli psa rasowego, decyzje wykraczające poza zakres ustalony w niniejszym Regulaminie podejmuje Zarząd. W przypadku istotnych wątpliwości Zarząd może zarządzić badanie DNA celem ustalenia pochodzenia lub identyfikacji psa. Badanie wykonywane jest na koszt hodowcy. Składka członkowska jest płatna w nieprzekraczalnym terminie do 15 stycznia każdego roku, przy czym za datę płatności uważa się datę wpływu pieniędzy na konto podane na stronie internetowej Stowarzyszenia. § 26 Kwestię odpłatności wynikających z niniejszego regulaminu reguluje tabela opłat zatwierdzana przez Zarząd. Regulamin został opracowany zgodnie z postanowieniami Zarządu. Regulamin wchodzi w życie z dniem rozpoczęcia działalności Stowarzyszenia.
Najlepszym sposobem zgłoszenia fałszywego psa przewodnika jest zgłoszenie właściciela za pomocą strony internetowej Americans with Disabilities Act (ADA). Istnieją numery telefonów, pod które można zadzwonić, aby zgłosić podejrzenie lub znane naruszenie. Czy rejestr psów usługowych w Stanach Zjednoczonych jest legalny? Czy certyfikacja Service Dog of America jest legalna? […]

Wielu właścicieli adoptowanych zwierząt zastanawia się nad tym, jak okiełznać zwierzę, które znalazło się pod ich dachem. Niestety rzadko kiedy zdarza się, by pierwsze kroki skierowali do psiej szkoły. Tymczasem w okresie adaptacji najłatwiej rozpocząć skuteczne szkolenie psa. Wybierając pozytywne metody tresury można znacząco przyspieszyć i ułatwić zwierzęciu odnalezienie się w nowym środowisku. Szkolenie dla psa adoptowanego jest sposobem na to, by nauczył się reguł domowego życia. Podczas zajęć, zwłaszcza grupowych, można pomóc mu rozwiązać problemy z zachowaniem wynikające z pobytu w schronisku. Obecność innych, pracujących psów, powoduje, że nasz wybraniec przekonuje się, że przedstawiciele jego gatunku nie są groźni (bo poza schroniskiem nie trzeba walczyć o każdy skrawek małego boksu i każdy okruch jedzenia). Fakt, że na szkoleniu znajduje się kilka obcych osób, powoduje, że obecność nieznanych ludzi przestaje być stresująca. I w końcu fakt, że opiekun poświęca psu uwagę i uczy go, jak może uzyskać nagrodę powoduje, że świat dookoła psa staje się bardziej uporządkowany i przewidywalny. W przypadku psów „po przejściach" konsekwencja i przewidywalność zachowania opiekuna to dwie najważniejsze cechy decydujące o ich wzajemnych relacjach. Karcenie, czy zmuszanie do różnych czynności może mieć katastrofalne skutki. Nie znając przeszłości psa nie wiemy, czy nasze gesty lub podniesiony głos nie spowodują u niego lęku, czy wręcz przerażenia. Dlatego w pracy z adoptowanym psem bezpieczniej jest stosować metody oparte o pozytywne wzmocnienie. Nagradzając psa za zachowania, których od niego oczekujemy przekonamy go, że warto z nami współpracować. Dobrym sposobem na ułożenie dobrych relacji z adoptowanym psem jest wprowadzenie zasady, że wszystko w życiu psa jest za coś. Przez pierwszy okres pobytu wybrańca w naszym domu warto karmić go z ręki, w zamian za wykonywanie prostych ćwiczeń z posłuszeństwa. W ten sposób nasz pupil szybko nauczy się przydatnych umiejętności - siadania, warowania itp., a także przekona się, że ludzka ręka przynosi to co najlepsze - jedzenie. Taki sposób karmienia powoduje też, że pies nie je zbyt łapczywie, co często zdarza się byłym podopiecznym schroniska. Wiele osób przygarniających psy w początkowym okresie ich pobytu w nowym domu ma tendencję do ich rozpieszczania. Tymczasem schroniskowiec najbardziej na świecie potrzebuje jasno ustalonych reguł. Stałe pory posiłków, konsekwentnie przestrzegane zasady domowe, rozsądnie ustalone granice pomagają mu odnaleźć się w nowej rodzinie. Czasem trudno nam wyobrazić sobie, jak bez przemocy wyegzekwować niektóre reguły. Dobrym przykładem takiej zasady jest zakaz spania na kanapie. Ściąganie psa siłą z zakazanego miejsca nie jest przyjemne ani dla niego, ani dla osoby, która zmuszona jest to zadanie wykonać. O wiele łatwiej natomiast nauczyć psa polecenia „zejdź", za które zostanie nagrodzony. Paradoksalnie wprowadzenie polecenia typu „hop", oznaczającego zaproszenie na zakazaną kanapę może także pomóc wyeliminować to zachowanie. Pies nauczony, że na kanapę wchodzi się na zaproszenie opiekuna prawdopodobnie nie będzie wskakiwał na nią sam, gdy właściciela nie ma w zasięgu wzroku. Dodatkowo możemy wtedy odpowiednio przygotować mebel na wejście psa - przykrywając go specjalnym kocem. Ponieważ psy uczą się kontekstowo często brak tego koca w innej sytuacji staje się przeszkodą we wchodzeniu na kanapę. Szkolenie adoptowane psa warto rozpocząć już w dniu, gdy pojawił się w naszym domu. Niezależnie od wieku naszego wybrańca musimy pokazać mu, co może zrobić by nasze wspólne życie było przyjemne i dobre. Na szczęście psy zachowują umiejętność uczenia się do późnej starości. Z tego właśnie powodu każdy, absolutnie każdy pies ze schroniska może znakomicie zaadaptować się w nowym domu. Ewelina Eggert, Trener DogMasters,

Możesz zarejestrować swojego psa do aktów tylko wtedy, gdy jego mama, tata lub szczenięta są również zarejestrowane w tej organizacji. Jeśli masz trudności z uzyskaniem dowodów na rejestrację szczeniąt psa w Aksa, możesz również zarejestrować swojego psa na alternatywnej liście psów czystej krwi / uprawnień / uprawnień do Kochasz zwierzęta? Załóż bezpłatną zbiórkę w naszym serwisie i zbierz pieniądze na dowolny cel związany ze zwierzętami. Zbiórkę może założyć każdy, osoba prywatna, fundacje, stowarzyszenia, schroniska. Możesz zbierać tyle czasu ile chcesz i w dowolnej chwili wypłacać uzbierane pieniądze. Ważne jednak, aby cel zbiórki zgodny był w naszym Regulaminem, a przede wszystkim musi być związany ze zwierzętami. Możesz zbierać dowolną kwotę i na wszystko, co pomoże zwierzętom. Na zakup budy dla psa, na tonę karmy dla schroniska, na co tylko chcesz. Masz pomysł? Działaj i pomagaj! Założenie zbiórki zajmie ci 2 minuty. Potem udostępnij zbiórkę wśród rodziny i znajomych. Im więcej osób zobaczy Twoją zbiórkę, tym szybciej zbierzesz potrzebne pieniądze. Prowadzenie zbiórki na portalu nie wymaga dodatkowych rejestracji, zgłoszeń czy pozwoleń. A dlaczego jeszcze warto założyć zbiórkę na naszym portalu? Ponieważ odwiedzają nas miliony miłośników zwierząt. U nas masz największe szanse na zebranie całej kwoty i pomoc zwierzętom. Pieniądze ze zbiórki trafiają bezpośrednio na twoje konto. Jeżeli organizujesz zbiórke jako osoba prywatna, jest to wpłata z darowizny a wiec jeżeli przez 5 lat żadna z osób nie przekazała ci kwoty powyżej 4902zł, to nie płacisz podatku. Pomaganie jest bardzo proste prawda? Zobacz: Regulamin Cennik i ZAŁÓŻ ZBIÓRKĘ! Zobacz na co zbierają inni i załóż własną zbiórkę TUTAJ. Zastanawiasz się jak wprowadzić kota lub psa do domu z drugim zwierzakiem? ⭐ Dowiedz się, jak zapewnić im bezpieczne i harmonijne współżycie ⭐ Sprawdź teraz! Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Plików Cookies . I. Przepisy ogólne § 1 Regulamin OGÓLNOPOLSKIE STOWARZYSZENIE RASOWYCH PSÓW I KOTÓW „OSRPIK” wprowadza się na podstawie §22 pkt. b Statutu. § 2 Hodowla psów rasowych prowadzona przez członków Stowarzyszenia jest hodowlą amatorską. § 3 Celem hodowli jest doskonalenie poszczególnych ras psów pod względem cech fizycznych, psychicznych i użytkowych z uwzględnieniem podstaw naukowych. § 4 Hodowlę psów rasowych w Polsce ukierunkowuje Zarząd Stowarzyszenia poprzez powołaną przez siebie Komisję. § 5 Hodowcą jest członek Stowarzyszenia, prowadzący hodowlę na terenie RP, zgodnie z przepisami niniejszego Regulaminu, posiadający jedną lub więcej suk hodowlanych oraz zatwierdzony przydomek hodowlany. Członkowie Stowarzyszenia mogą posiadać psy na zasadzie współwłasności. § 6 Nadzór nad przestrzeganiem Regulaminu należy do Zarządu, przy udziale Komisji. II. Przydomki hodowlane § 7 1. Członek Stowarzyszenia, rozpoczynający prowadzenie hodowli jest zobowiązany wystąpić o zatwierdzenie przez Stowarzyszenie przydomka hodowlanego. Przydomek zgłasza się na formularzu. Członek Stowarzyszenia występując o rejestrację przydomka ma obowiązek zarejestrować go za pośrednictwem biura Zarządu OGÓLNOPOLSKIE STOWARZYSZENIE RASOWYCH PSÓW I KOTÓW OSRPIK 2. Zarząd ma prawo odmówić zarejestrowania przydomka, podając hodowcy przyczynę. 3. Przydomek otrzymują wszystkie szczenięta pochodzące z danej hodowli, bez względu na rasę. 4. Brak zarejestrowanego przydomka uniemożliwia wydanie metryk dla szczeniąt. 5. Nazwę psa (imię) pisze się z wielkiej litery, zaś przydomek hodowlany drukowanymi wielkimi, np. Lukas EMERALD DOG. Przydomek hodowlany będzie pisany po nazwie psa. 6. Wszystkim szczeniętom urodzonym w jednym miocie nadaje się imiona zaczynające się na tę samą literę. Hodowca musi przestrzegać kolejności alfabetycznej przy nadawaniu imion szczeniętom z kolejnych miotów. § 8 1. Przydomek hodowlany zarejestrowany przez Zarząd jest chroniony. Po zatwierdzeniu przydomek może być zmieniony w wyjątkowych sytuacjach, na pisemną prośbę. 2. Przydomek hodowlany może zostać przekazany nowemu właścicielowi na zasadzie dziedziczenia lub przez zawarcie stosownej umowy. O fakcie tym należy powiadomić Zarząd Stowarzyszenia w terminie 14 dni od zaistnienia zdarzenia. III Kwalifikacje hodowlane § 9 Suką hodowlaną jest suka zarejestrowana w Stowarzyszeniu oraz wpisana do Księgi Rodowodowej (KR) lub Księgi Wstępnej (KW). Do hodowli dopuszcza się sukę, która posiada w rodowodzie, lub certyfikacie adnotację o nabyciu uprawnień hodowlanych. Stosownego wpisu może dokonać członek Zarządu lub osoba upoważniona potwierdzając wpis własnoręcznym podpisem oraz pieczęcią imienną. § 10 Rozróżniamy następujące klasy hodowlane: a) suka hodowlana, b) suka hodowlana Champion. 1. Suka hodowlaną jest suka, która: a) ukończyła 18 miesięcy, z wyjątkiem suk ras wielkogłowych, b) uzyskała po ukończeniu 15 miesięcy, ocenę co najmniej bardzo dobrą na wystawie organizowanej przez Stowarzyszenie lub uzyskała na przeglądzie hodowlanym ocenę co najmniej bardzo dobrą. 2. Suką hodowlaną klasy Champion jest suka, która spełnia wymagania określone w § 10, pkt 1 a) uzyskała trzy oceny doskonałe na wystawach organizowanych przez Stowarzyszenie od co najmniej dwóch różnych sędziów, lub tytuł Championa uzyskała w innej organizacji kynologicznej. § 11 1. Komisja Hodowlana może wnioskować do Zarządu o zawieszenie uprawnień hodowlanych suki na okres nie krótszy niż 12 miesięcy w przypadku nie stosowania się hodowcy do wymagań zawartych w niniejszym Regulaminie. 2. Suka traci uprawnienia hodowlane z dniem 31 grudnia roku, w którym ukończyła 8 lat. 3. Komisja Hodowlana, na wniosek hodowcy, może zezwolić na dalsze używanie do hodowli suki, która ukończyła 8 lat, pod warunkiem, że jest ona w bardzo dobrej kondycji. IV. Pies reproduktor § 12 1. Reproduktorem jest pies zarejestrowany w Stowarzyszeniu oraz wpisany do Księgi Rodowodowej (KR) lub Księgi Wstępnej (KW). Do hodowli dopuszcza się wyłącznie psa, który posiada w rodowodzie lub certyfikacie adnotację o nabyciu uprawnień psa reproduktora. Stosownego wpisu może dokonać członek Zarządu lub osoba upoważniona potwierdzając wpis własnoręcznym podpisem oraz pieczęcią imienną. § 13 Rozróżniamy następujące klasy hodowlane: a) reproduktor, b) reproduktor Champion. § 14 1. Pies reproduktor to pies, który: a) ukończył 15 miesięcy b) uzyskał ocenę co najmniej bardzo dobrą na wystawie organizowanej przez Stowarzyszenie lub otrzymał na przeglądzie hodowlanym ocenę co najmniej bardzo dobrą, 2. Psem reproduktorem klasy Champion jest pies, który spełnia wymagania określone w § 14, pkt 1 a) uzyskał trzy oceny doskonałe na wystawach organizowanych przez Stowarzyszenie od co najmniej dwóch różnych sędziów, lub tytuł Championa uzyskał w innej organizacji kynologicznej. § 15 1. Komisja Hodowlana może wnioskować do Zarządu o zawieszenie uprawnień hodowlanych reproduktora na okres nie krótszy niż 12 miesięcy w przypadku nie stosowania się właściciela do wymagań zawartych w niniejszym Regulaminie. 2. Dla reproduktorów nie ustala się górnej granicy wieku hodowlanego, ani limitu kryć. 3. Uznanie uprawnień reproduktora z innej organizacji kynologicznej jest możliwe tylko i wyłącznie, jeżeli uprawnienia te są równoważne z wymaganiami określonymi w § 14. Każdy przypadek jest rozpatrywany indywidualnie. V. Prawa i obowiązki hodowcy § 16 1. Hodowca ma prawo do: a.) uzyskania porad i wszelkich informacji, b.) wyboru reproduktora, c.) odchowania zarejestrowania wszystkich urodzonych szczeniąt, d.) zastrzeżenia że sprzedawane szczenię jest niehodowlane; zapis ten musi znaleźć się w metryce. e.) uzyskania jednego miotu szczeniąt w roku kalendarzowym od jednej suki hodowlanej 2. Hodowca ma obowiązek: a.) otoczyć opieką posiadane psy, zapewnić im higieniczne warunki utrzymania i należytą pielęgnację, właściwie żywić, chronić przed przypadkowym kryciem, poddawać szczepieniom ochronnym, b.) upewnić się czy pies, którym zamierza kryć sukę, jest reproduktorem, c.) wydawać szczenięta po ukończeniu przez nie 7. tygodnia życia, zaszczepione, odrobaczone z książeczką zdrowia, tatuażem lub chipem oraz metryką, d.) przed kryciem suki ustalić z właścicielem reproduktora warunki rozliczenia należności za krycie, e.) najpóźniej 28 dni po urodzeniu szczeniąt zgłosić miot do Biura Stowarzyszenia na piśmie lub ustnie f.) Używając reproduktora spoza Stowarzyszenia należy dołączyć potwierdzoną za zgodność z oryginałem kopię rodowodu reproduktora oraz ewentualnie inne dodatkowe dokumenty potwierdzające nabycie uprawnień reproduktora, g.) opłacać składkę członkowską oraz inne należności wynikające z obowiązującej w Stowarzyszenia tabeli. 3. Hodowcy którzy sprzedają szczenięta z pominięciem procedury rejestracji miotu, bez tatuaży i metryk, będą natychmiast usuwani z szeregów hodowców ` Stowarzyszenia. VI. Ekwiwalent za krycie § 17 Przed dokonaniem krycia, właściciel suki i właściciel reproduktora powinni ustalić warunki rozliczenia należności za krycie, sprawy sporne reguluje Kodeks Cywilny, Stowarzyszenie może pełnić rolę mediatora. VII. Dokumentacja hodowlana § 18 1. Karta krycia i karta miotu są podstawą do wystawienia metryk, które wydaje Zarząd. 2. Rodowody i Wyciągi z KW są drukami ścisłego zarachowania. Zarząd jest zobowiązany prowadzić ewidencję tych druków. Każdy druk musi być opatrzony numerem ewidencyjnym. 3. Rodowód lub Wyciąg z KW w postaci certyfikatu jest wydawany przez Zarząd OGÓLNOPOLSKIE STOWARZYSZENIE RASOWYCH PSÓW I KOTÓW „OSRPIK” a odbierany przez właściciela osobiście lub korespondencyjnie. § 19 1. Rodowód na podstawie wniosku o wpisanie do Stowarzyszeniowej Księgi Rodowodowej ma prawo otrzymać pies/suka: a.) posiadający rodowód lub metrykę innego związku kynologicznego lub b) posiadający udokumentowane pochodzenie i oświadczenie właściciela o zgodności z zawartymi danymi, 2. Do Księgi Wstępnej wpisuje się dorosłego psa lub sukę które nie posiadają udokumentowanego pochodzenia a ich wygląd wykazuje wszystkie cechy określonej rasy, co zostało stwierdzone podczas przeglądu kwalifikacyjnego. Na przeglądzie kwalifikacyjnym wypełnia się „Wniosek o wpisanie psa/suki do Księgi Wstępnej” . Właściciel psa/suki wpisanego do Księgi Wstępnej otrzymuje Certyfikat z Księgi Wstępnej. Do Księgi Wstępnej wpisuje się miot szczeniąt które nie posiadają udokumentowanego pochodzenia, gdyż w chwili ich urodzenia rodzice szczeniąt nie uzyskali uprawnień hodowlanych Stowarzyszenia a ich wygląd wykazuje wszystkie cechy określonej rasy. Szczenię otrzymuje Certyfikat rejestracji w księdze rodowodowej wstępnej. 3. Przeglądu kwalifikacyjnego dokonuje osoba uprawniona przez Zarząd do przeprowadzania przeglądów hodowlanych. 4. Potomstwu psów z KW wydaje się Wyciąg z Księgi Wstępnej w formie certyfikatu, lub Metrykę Rodowodu (jeśli dwa pokolenia figurują w KW). 5. Pies/suka, których dwa pokolenia przodków (rodzice i dziadkowie) figurują w KW, wpisuje się do Księgi Rodowodowej. § 20 Zmiana właściciela psa/suki musi być zgłoszona w Biurze Zarządu celem odnotowania w rodowodzie/wyciągu z KW, na podstawie pisemnego zrzeczenia poprzedniego właściciela. § 21 O zagubieniu metryki, rodowodu lub wyciągu z KR/KW właściciel psa zawiadamia Zarząd, który unieważnia zagubiony dokument i wydaje nowy z adnotacją „duplikat”. VIII. Postanowienia końcowe § 22 Szczegółowe przepisy dotyczące dokumentacji hodowlanej i jej obiegu zawarte są w załącznikach stanowiących integralną część niniejszego Regulaminu. § 23 1. Do podejmowania decyzji hodowlanych upoważniony jest Zarząd. 2. W przypadku naruszenia przepisów niniejszego Regulaminu przez hodowców Zarząd rozpatruje skargi. § 24 1. W wyjątkowych przypadkach, uzasadnionych dobrem hodowli psa rasowego, decyzje wykraczające poza zakres ustalony w niniejszym Regulaminie podejmuje Zarząd. 2. W przypadku istotnych wątpliwości Zarząd może zarządzić badanie DNA celem ustalenia pochodzenia lub identyfikacji psa. 3. Zaleca się hodowcy przekazywanie szczeniąt nabywcom bezpośrednio z hodowli, zaczepionych, dwa razy odrobaczonych, z książeczką zdrowia oraz informowanie o ewentualnych wadach szczeniąt. § 25 Kwestię odpłatności wynikających z niniejszego regulaminu reguluje tabela opłat zatwierdzana przez Zarząd. Regulamin został opracowany zgodnie z postanowieniami Zarządu. Załączniki: 1. Deklaracja członkowska/wniosek o rejestrację przydomka hodowlanego 2. Wniosek o wpisanie psa/suki do Księgi Rodowodowej (KR) 3. Wniosek o wpisanie psa/suki do Księgi Rodowodowej/Wstępnej (KW) 4. Karta miotu 5. Karta krycia 6. Wniosek o wyrobienie rodowodu Jak mamy już dokumenty to możemy rozpoczynać swoją (w sensie psa) karierę wystawową. Levi ma dokładnie 4 miesiące, więc startuje w klasie ”młodszych szczeniąt”. O klasach więcej napiszemy kolejnym razem. Żeby zacząć wystawy z psem trzeba przede wszystkim znaleźć wystawę dla siebie. Listę planowanych wystaw znajdziemy
Hodowla psów może się wydawać doskonałym pomysłem na połączenie miłości do zwierząt i zarobkowania. Domowa hodowla psów to jednak zajęcie dla miłośników tych czworonogów, ale na pewno nie zbijemy na nim kokosów. Za to może ono dostarczyć nam sporo radości. Jak rozpocząć hodowlę psów, ile kosztuje hodowla psów, jaką ma hodowla psów opłacalność? Te i wiele innych informacji znajdziesz w tym artykule. Pokazujemy, jak wygląda hodowla psów krok po kroku. Hodowla psów jak zacząć?Jak zarejestrować hodowlę psów?Dofinansowanie na założenie hodowli psówMamy sukę i co dalej?Wreszcie witamy szczeniętaHodowla psów – czy się płaca?Jak założyć hodowlę psów bez rodowodu?Jak założyć domową hodowlę psów? Podsumowanie Hodowla psów jak zacząć? Jak założyć hodowlę psów? Zacząć trzeba od tego, że prawdziwy hodowca psów powinien być miłośnikiem tych zwierząt. Jeśli się zastanawiamy: hodowla psów czy się opłaca, lepiej od razu zrezygnować z tego pomysłu. Zakładanie hodowli psów to na pewno nie jest pomysł na biznes, na którym można dużo zarobić. Owszem, za szczenięta ktoś nam potem zapłaci, ale koszty związane z prowadzeniem ciąży i odchowaniem małych piesków są spore. Lepiej więc policzyć, ile kosztuje hodowla psów, zamiast liczyć na zarobek. Jeśli jesteśmy już pewni, że to pasja przywiodła nas do pytania, jak prowadzić hodowlę psów, musimy pozyskać wiedzę na temat rasy, którą chcemy hodować. Trzeba też wiedzieć, jak opiekować się psami, nie mówiąc już o takich podstawach, jak wiedza na temat tego, co jedzą psy lub na czym polega szkolenie psów. Jak zarejestrować hodowlę psów? Rejestracja hodowli psów nie jest specjalnie skomplikowana, choć sam proces może chwilę potrwać. Pierwszym krokiem jest zapisanie się do Związku Kynologicznego w Polsce. Oczywiście, w Internecie można też znaleźć odpowiedź na pytanie, jak założyć hodowlę psów w stowarzyszeniu innym, ale to właśnie ZKwP jest największą tego typu organizacją w Polsce i członkiem Międzynarodowej Federacji Kynologicznej (FCI). Jeśli już jesteśmy członkiem związku, to wiemy już też, gdzie zarejestrować hodowlę psów. Kolejnym krokiem jest wystąpienie o nadanie przydomka hodowlanego. To wiąże się z opłatą, która w tej chwili wynosi 120 zł. Trzeba podać pięć wariantów, w razie gdyby te zaproponowane w pierwszej kolejności były już zajęte. Przydomek hodowlany to nasza nazwa dla hodowli psów. Dofinansowanie na założenie hodowli psów Jeśli myślimy o tym, jak pozyskać dofinansowanie na założenie hodowli psów, to trzeba wiedzieć, że w praktyce jest to niemożliwe. Psy nie mogą liczyć na dofinansowanie takie jak zwierzęta gospodarskie. Musimy więc liczyć się z tym, że na pierwszą sukę hodowlaną pieniądze będziemy musieli wyłożyć sami. Taka suka musi być wpisana do Polskiej Księgi Rodowodowej i mieć ukończone 15 miesięcy. Od tego ostatniego wymogu istnieje wyjątek w przypadku kilku ras. źródło: shutterstock Mamy sukę i co dalej? Nasza hodowlana suka musi spełniać odpowiednie warunki. Musi mieć odpowiednie oceny od sędziów i przejść badania, które potwierdzą, że jest gotowa do rozrodu. Warto wykonać nie tylko te konieczne badania, ale także inne, np. prześwietlenie stawów u suk dużych ras. Kolejnym krokiem jest pozyskanie karty krycia oraz poszukanie reproduktora, o ile sami takiego nie mamy. Skorzystanie z „usług” takiego reproduktora to także koszt, o czym musimy pamiętać, planując założenie hodowli psów. Rzecz jasna reproduktor również musi być zarejestrowany w związku. Ciążę potwierdzamy poprzez badanie USG. Kiedy wiadomo już, że nasza suka spodziewa się szczeniąt, dbamy o nią najlepiej, jak umiemy. Przyszła mama musi być otoczona miłością. Wreszcie witamy szczenięta Ciąża i poród powinny przebiegać pod nadzorem lekarza weterynarii. Szczenięta także powinny być objęte opieką lekarską. Musimy też wybrać imiona dla psów, które się urodziły. Istotne jest, żeby wszystkie szczeniaki miały imię zaczynające się od tej samej litery. Kolejne mioty nie muszą mieć nadawanych imion zgodnie z kolejnością liter w alfabecie. Innymi słowy, możemy zacząć od litery M, N, K lub innej. Wszystkie hodowle psów w Polsce nie mogą odstąpić tylko od zasady zaczynania imion w danym miocie od tej samej litery. Do 8. tygodnia życia szczeniaki pozostają przy matce. W tym czasie pieski są poddawane socjalizowaniu. Musimy pamiętać, by uczyć je czystości, oswajać z innymi zwierzętami i z ludźmi. Przyzwyczajamy je do tego, z czym zetkną się w ich przyszłym domu. Na koniec trzeba młodym znaleźć nowych opiekunów. To bardzo istotne, by byli to ludzie odpowiedzialni. Jeśli coś budzi nasze wątpliwości, nie bójmy się odmówić sprzedaży pieska. Hodowla psów – czy się płaca? Jak już wspomnieliśmy, hodowla psów rasowych to nie sposób na zarobienie pieniędzy. To nie przedsiębiorstwo, a realizacja pasji. Opłaty, koszty utrzymania suki, zapewnienie jej optymalnych warunków rozrodu, gratyfikacja dla właściciela reproduktora, opieka weterynaryjna dla szczeniąt i wiele jeszcze innych kosztów sprawiają, że sporo pieniędzy musimy włożyć, gdy myślimy, jak zostać hodowcą psów. Zyski ze sprzedaży szczeniąt mają nam bardziej zrekompensować te wszystkie wydatki, niż być sposobem na zarobek. Krótko mówiąc, hodowla psów to nie jest złoty interes dla każdego. Źródło: shutterstock Jak założyć hodowlę psów bez rodowodu? Nie ma czegoś takiego, jak hodowla psów bez rodowodu. To nie jest hodowla, tylko pseudohodowla, a pies pochodzący z takiego miejsca nie jest psem rasowym tylko kundelkiem w typie rasy. Prawo co prawda nie zabrania rozmnażania zwierząt nierasowych, ale zabrania ich sprzedaży. Ludzie, którzy oferują takie zwierzęta, kierują się tylko chęcią zysku. Akcje wielu organizacji prozwierzęcych udowodniły już nieraz, że psy w pseudohodowlach są często trzymane w warunkach niekomfortowych. Podczas gdy zarejestrowana hodowla psów zapewnia zwierzakom wszystko, czego potrzebują, pseudohodowle to nierzadko byle jaka buda dla psa, nieodpowiednie jedzenie i wyczerpane ciągłymi porodami suki. Odpowiedzialny właściciel, który nie chce przyczyniać się do bezdomności zwierząt, powinien pomyśleć o zabiegu, jakim jest kastracja psa nierasowego. Zabieg taki pozwala ponadto zmniejszyć ryzyko niektórych chorób i ograniczyć skłonności do włóczęgostwa i agresji. Jak założyć domową hodowlę psów? Podsumowanie Przede wszystkim należy wstąpić w szeregi Związku Kynologicznego w Polsce, wybrać i zarejestrować przydomek hodowlany, a potem wejść w posiadanie chociaż jednej suki, która musi spełniać warunki, przejść badania i uzyskać kartę krycia. Pozostaje nam teraz tylko znaleźć odpowiedniego reproduktora, potwierdzić ciążę i powitać na świecie szczenięta. Powodzenia! Autor Hubert Lewkowicz Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Pisanie od zawsze było jego pasją, a zwierzęta i natura od zawsze – miłością. Pisanie o zwierzętach to najlepsza fuzja, połączenie pasji z miłością. Z wykształcenia jest humanistą, ale zwierzęta są dla niego tak samo ważne jak człowiek. W jego domu króluje trójka cudownych kotów.
Nie ma czegoś takiego jak wzorcowy statut organizacji pożytku publicznego. Są tylko pewne określone warunki, które muszą być spełnione przez stowarzyszenie/fundację starającą się o nadanie statusu organizacji pożytku publicznego. Wymogi te muszą znaleźć odzwierciedlenie w zapisach statutowych. 4.
Masz psa? Niektóre gminy wymagają opłaty za posiadanie tych zwierząt. Sprawdź, czy masz zapłacić. Informacje: Rozwiń tekst Kto płaci Płacisz, jeśli masz psa i mieszkasz w gminie, która ustaliła taką opłatę. Sprawdź na stronie internetowej gminy, czy masz zapłacić. Jeśli w twojej gminie jest opłata za psa – masz obowiązek zapłacić. Rozwiń tekst Kto NIE płaci NIE płacisz za 1 psa – jeśli masz: orzeczenie o dowolnym stopniu niepełnosprawności, a twój pies jest psem asystującym, orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności, więcej niż 65 lat i samodzielnie prowadzisz gospodarstwo domowe. Jeśli masz więcej psów i spełniasz te warunki – zapłacisz za drugiego i każdego kolejnego psa. NIE płacisz za 1 lub 2 psy – jeśli płacisz podatek rolny od użytków rolnych o powierzchni większej niż 1 hektar lub 1 hektar przeliczeniowy. Płacisz wtedy dopiero za trzeciego i każdego kolejnego psa. Niektóre gminy zwalniają z opłaty osoby, które wzięły zwierzę ze schroniska albo mają psy oznakowane chipem. Sprawdź na stronie internetowej swojej gminy, czy wprowadziła dodatkowe zwolnienia. Rozwiń tekst Co musisz zrobić Sprawdź, czy w twojej gminie jest ustalona opłata za posiadanie psa. Zapłać w odpowiednim terminie. Szczegóły znajdziesz w sekcji Kiedy i gdzie zapłacisz. Rozwiń tekst Ile zapłacisz Do 125,40 zł za jednego psa (opłata w 2020 roku). Każda gmina sama ustala wysokość opłaty, na przykład zależnie od wielkości i rasy psa. Dlatego o dokładną kwotę zapytaj w swoim urzędzie gminy. Rozwiń tekst Kiedy i gdzie zapłacisz Płacisz co roku. O dokładnym terminie decyduje gmina. Obowiązujący cię termin znajdziesz na stronie internetowej gminy. Możesz zapłacić: w kasie gminy, przelewem na jej konto, u osoby, którą wyznaczyła gmina (inkasenta). Rozwiń tekst Podstawa prawna Art. 18a i art. 19 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych ( z 2019 r. poz. 1170). Ostatnia aktualizacja: 13:14 Instytucja odpowiedzialna za usługę: Ministerstwo Finansów
Płacisz, jeśli masz psa i mieszkasz w gminie, która ustaliła taką opłatę. Sprawdź na stronie internetowej gminy, czy masz zapłacić. Jeśli w twojej gminie jest opłata za psa – masz obowiązek zapłacić. orzeczenie o dowolnym stopniu niepełnosprawności, a twój pies jest psem
§ 16 Rejestracja kota – rodowód kota 1. Każdy kot przebywający w hodowli podlega obowiązkowej rejestracji. Koty hodowlane rejestruje się w PZF na podstawie oryginału rodowodu. Oryginał rodowodu musi być przysłany do Zarządu w przypadku, jeżeli dokument ten wystawiony jest przez inny związek, niż PZF. Po ocenie wartości merytorycznej rodowodu, oryginał zostaje zwrócony hodowcy, a kopia dokumentu pozostaje w aktach związku. 2. Polski Związek Felinologiczny zastrzega sobie prawo nierejestrowania jako hodowlanych ras kotów nieuznanych przez World Cat Federation, nawet w przypadku posiadania przez te koty rodowodów wydanych przez kluby działające pod patronatem WCF. Dotyczy to szczególnie kotów powstałych z krzyżowania ras, ras eksperymentalnych oraz nieposiadających standardu rasy. 3. Dopuszcza się rejestrację kota na podstawie uwiarygodnionej notarialnie kopii kserograficznej rodowodu o idealnej jakości druku, oryginalnego formatu i skopiowanej po obu stronach. Kopia rodowodu notarialnie uwierzytelniona pozostaje w aktach PZF. 4. Zarząd PZF ma prawo żądać od hodowcy przedstawienia oryginału rodowodu kota w każdym okresie działalności hodowli. Hodowca nie ma prawa odmówić przedstawienia oryginału rodowodu kota. W przypadku odmowy ww. kot zostanie wyrejestrowany z hodowli. §17 Rejestracja kota 1. Rejestrowany kot hodowlany musi przed rejestracją przejść badanie weterynaryjne (ZAŁĄCZNIK - C) oraz mieć wykonane badania genetyczne dedykowane dla konkretnej rasy - wykaz na stronie PZF (badania genetyczne obowiązkowe od 2020 roku także dla kotów zarejestrowanych w PZF wcześniej). Do Zarządu PZF musi być przesłany oryginał zaświadczenia. Zaczipowanie kota jest obowiązkowe. W razie uchybień w wypełnieniu druku lub negatywnych wyników badań genetycznych - kot nie zostanie zarejestrowany. 2. Obowiązek posiadania badań genetycznych z wynikiem prawidłowym obowiązuje także koty zarejestrowane w PZF przed 2020 rokiem. Do momentu wykonania badań genetycznych hodowca nie powinien dopuszczać do rozrodu kotów, a wynik badania stwierdzającego mutację genetyczną będzie powodem niewydania rodowodów kociętom urodzonym po rodzicu obciążonym chorobą genetyczną. 3. Koty białe wszystkich ras, muszą mieć przeprowadzone specjalistyczne badanie słuchu metodą BAER. Do rejestracji i reprodukcji będą dopuszczane wyłącznie koty słyszące obustronnie prawidłowo. Wraz z pozostałą dokumentacją przesyłaną celem rejestracji kota, należy dołączyć oryginał wyniku badania słuchu. Wymóg posiadania prawidłowego wyniku badania słuchu kotów białych obowiązuje również w przypadku krycia zewnętrznego kotek zarejestrowanych w PZF. W przypadku krycia zewnętrznego kocurem białym zarejestrowanym w innym klubie, hodowla występujący o rodowody w PZF musi przesłać wraz z kartą miotu wynik badania słuchu kocura - ojca miotu. 4. Zwraca się uwagę na obowiązek posiadania przez kota aktualnych szczepień profilaktycznych, natomiast przeprowadzenie testów w kierunku śmiertelnych chorób wirusowych FeLV i FIV jest szczególnie zalecane. 5. Zaleca się badania ultrasonograficzne serc kotów (diagnostyka kardiomiopatii przerostowej), następujących ras: MCO, PER, EXO, BRI, BLH, RAG, NFO, SIB – przynajmniej raz na 2 lata. 6. Ponieważ laboratoria aktualizują listę badań genetycznych, jakie mogą być wykonywane w celu wykrywania chorób u kotów częściej, niż aktualizowany jest niniejszy regulamin, na hodowcy spoczywa obowiązek dokształcania się i wykonywania badań swoim kotom w kierunku chorób obciążających hodowaną rasę. 7. Jeżeli hodowca posiada w domu koty kastrowane rasowe i koty domowe (nierasowe), które obok kotów hodowlanych będą przebywać w hodowli, powinien zadbać o właściwą profilaktykę zdrowotną kotów pozahodowlanych tak, aby uniknąć problemów zdrowotnych w stadzie hodowlanym. § 18 Rejestracja kota – numer rejestracyjny 1. Zarejestrowany kot otrzymuje numer rejestracyjny, który jest niezmienny, niezależnie od częstotliwości zmiany właściciela. W przypadku wyrejestrowania kota, hodowca jest zobowiązany zwrócić kartę rejestracyjną do PZF. 2. W razie sprzedaży innemu hodowcy kota wcześniej zarejestrowanego w PZF, były jego właściciel musi tego kota wyrejestrować, a nowy właściciel ma bezwzględny obowiązek dokonania powtórnej jego rejestracji. Kolejny właściciel kota otrzymuje nową kartę rejestracyjną, wystawioną na swoje nazwisko. 3. Numerem rejestracyjny kota jaki otrzymuje kot w karcie rejestracyjnej może być zapisany w następujący sposób: a. PZF/LO/BRI-134/07 PZF - rejestracja dokonana w Polskim Związku Felinologicznym LO - kocięta będą zapisywane w księdze LO (podstawowej) BRI-134 - BRI - rasa rejestrowanego kota , 134 – kolejny numer kota 07 - rok, w którym dokonano rejestracji b. PZF/RX/BRI-134/07 PZF - rejestracja dokonana w Polskim Związku Felinologicznym RX - kocięta będą zapisywane w księdze RX (eksperymentalnej) BRI-134 - BRI- rasa rejestrowanego kota , 134 – kolejny numer kota 07 - rok, w którym dokonano rejestracji 4. W każdej dokumentacji wymagającej wpisania numeru rejestracyjnego kota należy wpisać numer rejestracyjny kota w całości w taki sposób, jaki jest podany na karcie rejestracyjnej kota. § 19 Rejestracja kotów niehodowlanych Wszystkie koty niehodowlane rasowe i domowe (nierasowe) muszą być wykastrowane (kocury i kotki). Koty niehodowlane i domowe, które mają być wystawiane na wystawie muszą posiadać czip oraz być zarejestrowane w PZF. § 20 Uznanie rodowodów – zasady ogólne PZF uznaje rodowody następujących klubów uznanych przez WCF: TICA, CFA, FIFE, ACF, GCCF, LOOF i inne współpracujące z WCF. PZF - po analizie wartości genetycznej może uznać rodowody innych klubów. W wypadku, gdy rodowód nie spełnia wymogów merytorycznych, PZF ma prawo odmówić rejestracji kota. § 21 Rejestracja kota - uznawanie rodowodu 1. Aby kot został zarejestrowany wymagany jest oryginał rodowodu kota z wyszczególnieniem minimum trzech pokoleń z danymi przodków, tj. imię kota (ew. przydomek hodowcy), rasa i kolor kota (symbol EMS kod), nr rodowodu. 2. Jeżeli oryginalny rodowód kota wskazuje na to, że kot ten w rodzimym klubie został zakwalifikowany do księgi rodowodowej eksperymentalnej (RX) to Zarząd PZF, po przeprowadzeniu analizy rodowodu kota z zakresu jego genetyki, może podjąć decyzję o przeniesieniu kota do wyższej kategorii rejestru - LO. Podobnie ma się z kotami rejestrowanymi w księdze rodowodowej LO. Zarząd PZF, po przeprowadzeniu analizy rodowodu kota z zakresu jego genetyki, może podjąć decyzję o przeniesieniu kota do niższej kategorii rejestru, czyli do księgi RX. Zakwalifikowanie kota do księgi LO lub RX ma wpływ na wystawiane rodowodów kociąt urodzonych po takim rodzicu. 3. PZF posługuje się w pracy związku tak zwanym EMS kodem. Jeżeli rodowód kota zgłoszonego do rejestracji zawiera niejasne czy niezrozumiałe zapisy (np. niespotykana symbolika kolorów czy rasy) to hodowca zobowiązany jest do wyjaśnienia tych zapisów i utworzenia czytelnej wersji kolorów i ras występujących w przedstawionym rodowodzie na dodatkowej kopii rodowodu tak, aby można było rozszyfrować rodowód kota i wprowadzić dane występujących kotów w symbolice stosowanej w PZF. Brak możliwości identyfikacji danych zawartych w przedstawionym rodowodzie rejestrowanego kota może być powodem nie przyjęcia do rejestracji w PZF tego kota. 4. Zarząd PZF może odmówić dokonania rejestracji kota z ważnych powodów lub zażądać od hodowcy wystawienia kota na wystawie w odpowiedniej klasie. § 22 Rejestrowane w PZF koty dorosłe (niezależnie z jakich klubów pochodzą) mogą zachować tytuł po przedstawieniu oryginalnych dokumentów i złożeniu ich kopii, jeżeli wystawy, na których uzyskały certyfikaty były licencjonowane w WCF. Zarząd PZF może odmówić uznania tytułu kota, jeżeli ma to uzasadnienie. Tytuły przodków rejestrowanego kota zostają zachowane. § 23 Rejestracja kociaków pochodzących z własnej hodowli Kociak urodzony we własnej hodowli, którego hodowca ma zamiar pozostawić w hodowli jako kota hodowlanego, musi być również zarejestrowany w PZF. Posiadanie dla kociaka rodowodu wystawionego przez PZF nie czyni go jeszcze kotem zarejestrowanym w hodowli, a tym samym kotem hodowlanym. Dopiero zgłoszenie kociaka do rejestracji na ogólnych zasadach i otrzymanie dla kociaka karty rejestracyjnej upoważnia hodowcę do pozostawienia go w hodowli jako kota stada podstawowego. § 24 Termin rejestracji kotów w hodowli 1. Wszystkie koty przeznaczone do hodowli powinny zostać niezwłocznie zarejestrowane w PZF. 2. Szczególnie uczula się hodowców na obowiązek wcześniejszej rejestracji kotów przebywających w hodowli, a dochodzących do okresu rozmnażania. 3. Jeżeli hodowca wystawiać będzie kota bez jego rejestracji w związku , to certyfikaty zdobyte przez tego kota mogą nie być uznane do zatwierdzenia jego tytułu.

W trakcie spotkania trzeba sporządzić listę członków-założycieli, a także podpisać uchwałę o założeniu stowarzyszenia, przyjęciu statutu, wyborze zarządu i wyborze komisji rewizyjnej. Jak zarejestrować stowarzyszenie w KRS? Oczywiście, gdy mowa o stowarzyszeniu tego rodzaju, trzeba zająć się rejestracją w KRS.

Hodowco jeśli masz zarejestrowaną w Związku Kynologicznym .PL hodowle pamiętaj o kilku zasadach: 1 Masz obowiązek zgłosić do rejestracji każdy narodzony miot 2 Planując krycie suni upewnij się , że ma ona uprawnienia suki hodowlanej a pies ma uprawnienia reproduktora 3 Jeśli pies nie jest zarejestrowany w naszej organizacji ,nie zapomnij wziąć kopi jego dokumentów od właściciela 4Wypełnij z właścicielem KARTE KRYCIA i wraz z kserem rodowodu psa odeślij do organizacji 5 Maksymalnie do 4 tygodnia życia szczeniąt zgłoś miot wypełniając KARTĘ MIOTU i dokonując stosownych opłat . 6 Pamiętaj, imiona szczeniąt muszą zaczynać się na tą samą literę kolejność alfabetyczna nie jest wymagana 7 Gdy szczenięta skończą 5 tygodni umów się na przegląd miotu . KOSZT REJESTRACJI SZCZENIĄT TO: 40 Zł Wystawienie rodowodu (20 zł dla ras polskich) 15 zł czip 20 zł zaczipowanie i przegląd szczenięcia przez wyznaczoną osobę z + rejestr w międzynarodowej bazie identyfikacji zwierząt CBDZOE przegląd szczenięcia. (0 zł rasy polskie ) CZIPY NALEŻY ZAKUPIĆ W ORGANIZACJI Koszt znakowania i przeglądu wykonywanych we wskazanych lecznicach zgodnie taryfikatorem danej lecznicy. UWAGA!!! ZWIĄZKU Z NOTORYCZNYM ZGŁASZANIEM NAM DO REJESTRACJI MIOTÓW 6/8 TYGODNIOWYCH Z PROŚBĄ O WYSTAWIENIE DOKUMENTÓW ,,NA WCZORAJ” INFORMUJEMY, ŻE DO RODOWODÓW SZCZENIĄT ZGŁOSZONYCH PO CZWARTM TYGODNIU DOLICZANA JEST KWOTA 10ZŁ ORAZ KARNIE OPŁATA ZA DOJAZD NA PRZEGLĄD W KWOCIE 0,80 zł OD KILOMETRA (Nie dotyczy to rejestracji nowych hodowli które są już w posiadaniu kilkutygodniowego miotu) warunek hodowlany warunkowe dopuszczenie miotu warunek hodowlany warunkowe dopuszczenie miotu Karta krycia. doc Karta Umowa Umowa Karta Karta Umowa kupna/sprzedaży Umowa kupna/sprzedaży PRZEREJESTROWANIE PSA PRZEREJESTROWANIE PSA
aOG3niF.
  • u01yi4tltt.pages.dev/96
  • u01yi4tltt.pages.dev/39
  • u01yi4tltt.pages.dev/15
  • u01yi4tltt.pages.dev/19
  • u01yi4tltt.pages.dev/79
  • u01yi4tltt.pages.dev/8
  • u01yi4tltt.pages.dev/42
  • u01yi4tltt.pages.dev/34
  • jak zarejestrować psa w stowarzyszeniu